اخيراً کتابی با عنوان "اقتدار گرائی ايرانی در عهد قاجار" با قلم استاد علوم سياسی
دکتر محمود سريع القلم ،  به بازار نشر عرضه شده است.
آنچه که مرا بيش از موضوع و متن کتاب تحت تاثير قرار داد، صفحه "تقديم" است که نويسنده در ابتدای کتاب خود آورده و از ديدگاه من، در نوع  خود کم نظير است.  
تقديم به ايرانيان زير ده سال، که در آينده برای کسب ثروت، به نهاد دولت نزديک نخواهند شد!
برای افزايش قدرت کشور، ثروت توليد خواهند کرد؛  ظرفيت نقدپذيری و اصلاح تدريجی را در خود پديد خواهند آورد
از فرهنگ واکنش‌های سريع به خويشتن داری، ارتقاء فرهنگی پيدا خواهند کرد
از فرهنگ شفاهی و غير دقيق به فرهنگ مسئولانه مکتوب، انتقال تمدنی پيدا خواهند نمود
از رفتارها و کارهای کوتاه مدت به گستره دراز مدت، رشد فکری پيدا خواهند کرد
تضعيف، تخريب و انتقام را از فرهنگ سياسی خود حذف خواهند نمود
به رشد فکری و استقلال فکری از طريق مطالعه حداقل دو ساعت در روز روی خواهند آورد
برای ايرانيان ديگر از رانندگی گرفته تا کسب قدرت، حقوق قائل خواهند شد
از رشد و موفقيت ديگران به طور واقعی خوشحال شده و درس خواهند آموخت
غرور بی جا، حسادت و ناجوانمردی را به سکوت، احترام و گذشت تبديل خواهند کرد
دروغ گوئی و وارونه جلوه دادن واقعيت ها را از نظام معاشرتی خود با ديگران حذف خواهند نمود
برای کسب قدرت،به اصل رقابت و فرصت برای ديگران اعتقاد خواهند داشت
و پس از رسيدن به قدرت، فقط دوره محدودی، صرفاً برای تحقق کارهای بزرگ، در قدرت خواهند ماند.
 
برای آنانی که دغدغه ايران فردا را دارند بفرستيد  در دنيا هيچ چيزي به اندازه آموختن براي ساختن يك زندگي انساني اهميت ندارد و اين آموزش از هر قوم و مليتي ميتواند باشد.
انتشار اين مطالب شايد بتواند به اندازه ذره اي ناچيز در ترويج گزينه هاي مثبت رفتار عمومي و فرهنگ سازي موثر باشد.

   *راستش ما دیدیم مجلس خیلی وقت است دارد با دو واژه «ازدواج مجدد» و«ازدواج موقت» بازی می کند و توی سر خودش می زند تا بگوید من به فکر حمایت ازخانواده هستم. کسی هم نمی گوید این چه جور حمایتی است که فقط دو جور ازدواجخشک و خالی را در برمی گیرد، **
.**انواع ازدواج های پیشنهادی ما**:** ** *** **ازدواج مسلم**: **ازدواج اول که حق مسلم هر مردی است**.*** **

ازدواح مفرح**: **مردی که از یکنواختی زندگی با همسر اولش خسته شده است،برای تفریح زن دیگری بگیرد**.*** **

ازدواج موجه**: **چرا مردی که زن اولش بچه دار نمی شود یا بیماری دارد،به بهانه های واهی مثل مردانگی و انسانیت و تن دادن به قسمت و صبر در امتحانالهی، به پای او بماند؟ موجه است که در این هنگام هرچه زودتر برای ازدواج بعدیاش اقدام کند**.*** **ا

زدواج متمم**: **مرد ببیند چه صفات زنانه ای را دوست داشته که زن اولشندارد. بعد زنی بگیرد که آن صفت ها را داشته باشد**.*** **

ازدواج مثلث**: **مرد تقوی پیشه کرده و به سه زن قناعت نماید**.*** **

ازدواج مربع**: **مرد تمام چهار زنی را که شرع به او اجازه می دهد بگیرد**.*** **

ازدواج ملون**: **مرد چهار زن بگیرد: سفید پوست، سرخ پوست، سیاه پوست وزرد پوست**.*** **ازدواج منظم**: **

مرد هر شش ماه یک بار زن بگیرد**.*** **ازدواج میسر**: **

مرد هر زنی را که برایش میسر است بگیرد**.*** **

ازدواج مشبک**: **مرد یک شبکه هرمی ازدواج راه بیندازد. به این معنی کههر زنی گرفت، آن زن، چهار زن دیگر را هم به او معرفی کند و او همه آنها رابگیرد**.*** **ا

زدواج مکرر**:** **مرد آن قدر زن بگیرد تا جانش در برود*

گفتم: سلام خواجه، گفتا: علیک جانم
گفتم: کجا روانى ؟ گفتا: خودم ندانم

گفتم: بگیر فالى، گفتا: نمانده حالى
دایم اسیر گشتم در بند بیخیالى

گفتم که: تازه تازه شعر و غزل چه دارى
گفتا که: می سرایم تکنو ،رپ و سواری!

گفتم: کجاست لیلى ، مشغول دلربایى ؟
گفتا: شده ستاره در فیلم سینمایى

گفتم: بگو ز خالش، آن خال آتش افروز
گفتا: عمل نموده، دیروز یا پریروز

گفتم: بگو زمویش، گفتا: که مِش نموده
گفتم: بگو ز یارش، گفتا: ولش نموده

گفتم: چرا، چگونه؟ عاقل شدست مجنون؟
گفتا: شدید گشته معتاد گرد و افیون

گفتم: کجاست جمشید؟ جام جهان نمایش؟
گفتا: خریده قسطى یک ال سی دی به جایش

گفتم: بگو ز ساقى حالا شده چه کاره
گفتا: شده پرستار یا منشى اداره

گفتم: بگو ز زاهد، آن رهنماى منزل
گفتا: که دست خود را بردار از سر دل

گفتم: ز ساربان گو با کاروان غمها
گفتا: آژانس دارد با تور دور دنیا

گفتم: بکن ز محمل یا از کجاوه یادى
گفتا: پژو ، دوو، بنز ،کمری نوک مدادى

گفتم که: قاصدت کو؟ آن باد صبح شرقى
گفتا که: جاى خود را داده به فکس برقى
 
گفتم: بیا ز هدهد جوییم راه چاره
گفتا: به جاى هدهد دیش است و ماهواره

گفتم: سلام ما را باد صبا کجا برد
گفتا: به پست داده ، آوُرد یا نیاوُرد ؟

گفتم: بگو ز مشکِ آهوى دشت زنگى
گفتا که: ادوکلن شد در شیشه هاى رنگى

گفتم: سراغ دارى میخانه اى حسابى
گفت: آن چه بود از دم ،گشته چلوکبابى